Πρόγραμμα
Κανένα πρόγραμμα δεν έχει αξιοπιστία αν δεν συνοδεύεται από την ανάληψη ευθύνης. Μαζευτήκαμε άνθρωποι με εμπειρία, γνώση, όραμα, θέληση και αποφασιστικότητα για ρήξεις προς το συμφέρον της χώρας μας.
Κανένα πρόγραμμα δεν έχει αξιοπιστία αν δεν συνοδεύεται από την ανάληψη ευθύνης. Μαζευτήκαμε άνθρωποι με εμπειρία, γνώση, όραμα, θέληση και αποφασιστικότητα για ρήξεις προς το συμφέρον της χώρας μας.
Χρειάζεται εθνικό μακρόπνοο σχέδιο. Χρειάζεται κυρίως αλλαγή των προτύπων ζωής που θα ανταποκρίνονται αφ’ ενός στις σύγχρονες απαιτήσεις, θα προωθούν αφ’ ετέρου έναν οικογενειακό σχεδιασμό από τους πολίτες που θα ευνοεί τη γέννηση και το μεγάλωμα παιδιών.
Δεν πιστεύουμε στις εύκολες και απλοϊκές αναλύσεις ότι δήθεν η καρδιά των προβλημάτων της χώρας βρίσκεται στο εσωτερικό της Δημόσιας Διοίκησης και μόνο. Η πραγματικότητα είναι πως αυτό που νοσεί είναι οι σχέσεις της Δημόσιας Διοίκησης με το κοινωνικό, οικονομικό και κυρίως πολιτικό σύστημα της χώρας. Συνεπώς, οι απαραίτητες αλλαγές είναι πολύ πιο σύνθετες και θα πρέπει να συνοδεύονται από αλλαγές λειτουργιών, διαδικασιών, τεχνολογικής υποδομής, τεχνογνωσίας και κουλτούρας και να περιλαμβάνονται σε ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα εφαρμογής.
Περάσαμε από την εποχή της αδιαφορίας για τη φορολογική συμμόρφωση και της γενικευμένης εξαίρεσης, στην εποχή του φορολογικού στραγγαλισμού των επιχειρήσεων και της μεσαίας τάξης. Ανισόρροπα, με συνεχείς πειραματισμούς και ανερμάτιστες φορολογικές παλινωδίες.
Ο εθνικός ενεργειακός στρατηγικός σχεδιασμός πρέπει να έχει ως βασικούς στόχους τη διασφάλιση της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, την ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας ανάντη στο ανεξέλεγκτο ενεργειακό χρηματιστήριο των πετρελαιοπαραγωγών χωρών και την προσήλωση στους ευρωπαϊκούς στόχους για βιώσιμη ένταξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο ευρωπαϊκό ενεργειακό ισοζύγιο.
Είναι δεδομένο πως μεγάλο μέρος του δημοσιονομικού εκτροχιασμού προήλθε από τον χώρο της υγείας. Σήμερα όμως, τα νοσοκομεία στενάζουν υπό το βάρος της έλλειψης υλικών και ανθρώπινων πόρων. Το κόστος προσαρμογής δεν το πληρώνουν όσοι υπερσυνταγογραφούν αλλά οριζόντια όλοι οι ασθενείς.
Η σημερινή κατάσταση στην παιδεία, συνέπεια της μακροχρόνιας υποβάθμισής της, έχει οδηγήσει στην κρίση ηθικής και αξιών που βιώνουμε σήμερα. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από τις ιδεοληψίες της κυβέρνησης (η αριστεία είναι ρετσινιά) με κίνδυνο την ανεπανόρθωτη βλάβη του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας έχει συγκεντρώσει όλες τις παθογένειες του λαϊκισμού. Συγκάλυψη των προβλημάτων κάτω από το τραπέζι, μεταφορά των βαρών από τους ηλικιωμένους στους νέους, κρυφές, χαριστικές, διευθετήσεις, ανισότητα και έλλειψη δικαιοσύνης. Σήμερα, με την αποσύνδεση της σύνταξης από τις εισφορές, μεταφέρουμε το μοντέλο της φορολογίας στην ασφάλιση: ο ασφαλισμένος δεν παίρνει για τα χρήματά του καμία ανταπόδοση.
Αναζητούμε και άλλους σαν και εμάς. Ανθρώπους υπεύθυνους. Πριν βάλουμε τέλος στην οικονομική και κοινωνική κατάρρευση, πρέπει να βάλουμε τέλος στην ανευθυνότητα.
Πιστεύουμε στη δύναμη της ελπίδας και από αυτή αντλούμε αισιοδοξία ότι πολλοί θα έλθουν κοντά μας.
Η κοινωνία τους περιμένει να δοκιμάσουν.